Zmiana przepisów związana z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.

Zmiana przepisów związana z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2016 r., znowelizowanej ustawy o wyrobach budowlanych, zniweluje wszystkie różnice pomiędzy polskim i europejskim rynkiem w tym zakresie.

Wspomniana już nowelizacja ustawy została podpisana przez Prezydenta RP w dniu 2 lipca 2015 r., po tym jak 25 czerwca 2015 r., została uchwalona przez Sejm RP. Obowiązująca ustawa o wyrobach budowlanych niezgodna była z obowiązującym od 1 lipca 2013 r. Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiającym zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylającym dyrektywę Rady nr 89/106/EWG, które zastępowało obowiązującą wcześniej Dyrektywę Rady (UE) nr 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustaw, rozporządzeń i przepisów administracyjnych państw członkowskich dotyczących wyrobów budowlanych. Znowelizowana ustawa o wyrobach budowlanych definiuje na nowo obowiązki importerów, producentów i dystrybutorów dotyczące znakowania wyrobów budowlanych znakiem CE.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylające dyrektywę Rady 89/106/EWG]  od dnia 1 lipca 2013 r., obowiązuje we wszystkich państwach członkowskich UE, dodatkowo może być stosowane dosłownie i nie wymusza konieczności wprowadzania poprawek w krajowym systemie aktów prawnych.

Rozporządzenie Rady (UE) nr 305 swoim zakresem obejmuje jednak tylko wyroby budowlane objęte harmonizacją  i tylko dla tych wyrobów jest obowiązujące we wszystkich krajach Unii Europejskiej. Wyroby budowlane wyłączone z harmonizacji, nie są regulowane przez Rozporządzenie Rady (UE), dlatego niezbędna była nowelizacja ustawy o wyrobach budowlanych, która od 1 stycznia 2016 r., reguluje rynek wyrobów budowlanych nieobjęty harmonizacją.

Po nowelizacji ustawy o wyrobach budowlanych, od 1 stycznia 2016 r., każdy towar który przekracza granice państwowe musi być znakowany znakiem CE, potwierdzającym zgodność towaru z normami i ocenami zharmonizowanymi. Dodatkowo każdy wyrób budowlany dla którego wydano normę zharmonizowaną lub europejską ocenę techniczną, bez względu na sprzedaż w kraju lub za granicą, musi być oznakowany wyłącznie oznaczeniem CE.

Jeśli na wyrób budowlany nie posiada normy zharmonizowanej, wtedy i tylko wtedy można go wprowadzić do obrotu ze znakiem budowlanym B, potwierdzającym zgodność z indywidualną dokumentacją techniczną wyrobu. Producent mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na swoją odpowiedzialność deklaruje wtedy zgodność wyrobu z aprobatą techniczną lub Polską Normą.

Bardzo dobrym przykładem wyrobu nieobjętego normami zharmonizowanymi jest beton towarowy. Brak harmonizacji, wyłącza go z obowiązku znakowania CE, pomimo że jest codziennie stosowany w setkach metrów sześciennych.

Piśmiennictwo

1. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylające dyrektywę Rady 89/106/EWG.
2. Dyrektywa Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustaw, rozporządzeń i przepisów administracyjnych państw członkowskich dotyczących wyrobów budowlanych.
3. Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz.U. z 2004 r. Nr 92, poz. 881 z późn. zm.).
4. Ustawa z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy o wyrobach budowlanych oraz ustawy o systemie oceny zgodności (Dz.U. z 2013 r. poz. 898).
5. Ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o wyrobach budowlanych oraz ustawy o systemie oceny zgodności (Dz.U. z 2015 r. poz. 1165).